*

خلسه بی خوابی و گرسنگی ، مستی موسیقی ملایم Patrick Bruel ، اندوه زخمهایی که سوزش دردناکشون آروم شدنی نیست ، گرمای آفتاب کمرنگ آبان که از لای درختای چنار پشت پنجره روی کی-بورد می ریزه ، زیبایی تلفظ غلیظ فرانسه ، اندوه دوری تو ، بوی دلتنگی خورنده از لای دو سال و نیم ، دو سال و نیم و ابد ...
صدای آرامش بخش ویولن و فکر یه پروژه نظامی و نوستالژی ملایم "فراتر از بودن " کریستین بوبن ..
خلسه بی خوابی و گرسنگی ... مستی موسیقی و اندوه ، و اندوه آروم و سبکی که حیاتیه . اندوهی که از سبکی تحمل ناپذیر وجود جاری می شه و در اوج شادی تبلور پیدا می کنه ، اندوهی که مکمل شادیه ، شادی رو می سازه ، خلسه بی خوابی و گرسنگی رو می سازه ، سوزش زخمهایی که یاد آوری می کنه هنوز زنده ایم ... حرکت ظریف انگشتهای بلندی روی دکمه های کی بورد ، اندوهی که خیلی ساده و نجیب قطره قطره بالش رو خیس می کنه ، و جزیی از زندگی می شه و راه می افته ، لابلای رگهای دستم ، زیر پوست رنگ پریده صورتم ، اندوه عاجزانه ، اندوه نتونستن ، و تسلیم آروم و متین .... اندوهی که عین شادیه .. اندوهی که لبریز می کنه ، حسرت ، حسرت گذشته نه ، حسرت حال ، حسرت آینده ... امید ، نا امیدی ، بازتاب نور آفتاب از نوک مژه هام که دایره های رنگی کوچیک درست می کنه ،
زندگی که از لای چنارای پشت پنجره روی انگشتام می ریزه ، و از لای انگشتام لیز می خوره و پخش می شه همه جا ، همه جا پخش می شه. سبک .
و اندوه جاودانه .. اندوه جاودانه ..
Pour la vie, pour la vie qui nous change , qui derange tout de nos petits idea sur tout ...

*

پنج شنبه و جمعه 29-30 آبان .

*

و تو ای ناتانائل من ،هرگز در طلب آن مباش که آبهای گذشته را دوباره بنوشی. هرگز گذشته را در آینده جستجو مکن . از هر لحظه تنوع بی مانند آن را دریاب .
و هرگز شادی های خود را از پیش آماده مساز. و یا بدان در جایی که برای آن ساخته ای ، شادی دیگری ترا غافلگیر کند.

و زندگی ما در برابر ما به جام بلورینی لبریز از آب یخ زده مانند توانست بود. جامی نمناک که دستهای تب آلوده ای که می خواهد آب بنوشد ، آن رت بر می دارد و همه را به یک جرعه سر می کشد. با آنکه می داند باید درنگ کند ولی نمی تواند آن جام خوشگوار را از لبان خویش دور سازد. هر اندازه که آن آب تازه تر و گوارا تر باشد ، به همان اندازه سوزش تب او را تشنه تر خواهد ساخت.

آندره -ژید
مائده های زمینی